Sprawy frankowe (kredyty CHF)

Kredyt denominowany to kredyt, którego saldo określa się w umowie w walucie obcej,  jako równowartość kwoty kredytu wyrażonej w polskich złotych, po jej przeliczeniu na walutę obcą w dniu podpisania umowy. Wypłata i spłata kredytu denominowanego następują w złotych polskich odpowiednio po kursie kupna lub sprzedaży waluty, obowiązującym w dniu wypłaty/spłaty.

Kredyt indeksowany to kredyt, którego saldo określa się w umowie w walucie złoty polski. Kwota ta ulega przewalutowaniu na walutę obcą w dniu podpisania umowy.

Różnią się głównie oznaczeniem kwoty kredytu w umowie. W kredytach denominowanych kwota ta jest określona w walucie obcej, w kredycie indeksowanym zaś, kwota ta jest określona w walucie złoty polski i ulega przeliczeniu na walutę obcą w dniu zawarcia przy zastosowaniu zawartej w umowie tzw. klauzuli indeksacyjnej.

Klauzula indeksacyjna to zapis umowny (zastrzeżenie umowne), który łączy wartość udzielonego kredytu lub kolejnych spłacanych rat z określonym miernikiem, czyli tu kursem franka szwajcarskiego. W kredytach frankowych często nieprecyzyjne. Stanowią podstawę do wzruszenia takiej umowy.

Klauzula abuzywna to niedozwolone postanowienie umowne, czyli zapis umowy zawartej z konsumentem nieuzgodniony indywidualnie, który nie wiążą go, jeżeli kształtuje jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy  Dotyczą one relacji konsument – przedsiębiorca. Aby uznać klauzulę za abuzywną musi dojść do łącznego spełnienia przesłanek:

• prawa i obowiązki konsumenta kształtowane są w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami
• ma miejsce rażące naruszenie jego interesów.
• konsument nie może mieć rzeczywistego wpływu na postanowienia takiej umowy.

Takie zapisy nie wiążą konsumenta, któremu przysługuje uprawnienie do zwrócenia się do właściwego sądu o uznanie danej klauzuli za niewiążącą.

W postępowaniu sądowych związanym z kredytem frankowym konsument może domagać się uznania za nieważne klauzul  indeksacyjnych (tzw. „odfrankowienie”) jaki i unieważnienia całej umowy.

Kredytobiorca może również w ramach wszczętego postępowania wnieść o zawieszenie płatności rat kredytowych na czas trwania postępowania sądowego.

Powyższe działania można podjąć nawet wówczas gdy bank wypowiedział umowę kredytową czy wówczas gdy kredyt jest już w całości spłacony.

Kredytobiorca może wystąpić do sądu w dowolnym czasie. Bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się, od momentu gdy kredytobiorca dowiedział się o wadliwości swojej umowy.

Odfrankowienie kredytu oznacza, że umowa obowiązuje, ale kredyt jest przeliczany w taki sposób,  jakby był udzielony w złotówkach (PLN), poprzez uznania za nieważne klauzul  indeksacyjnych.

Unieważnienie umowy to całkowite anulowanie kredytu – tak, jakby umowa nigdy nie została podpisana.  Strony zwracają sobie wszelkie środki. Najpierw bank oddaje spłacone raty z odsetkami, prowizje, składki ubezpieczenia, a następnie kredytobiorca zwraca kwotę otrzymaną od banku.

Tak, poprzez złożenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia. Sąd może udzielić zabezpieczenia przed wszczęciem postępowania lub w jego toku.  Udzielając zabezpieczenia sąd zawiesza obowiązek spłaty rat kredytowych i ubezpieczeń oraz zakazuje bankowi wypowiedzenia umowy kredytowej z powodu nieterminowej spłaty kredytu.

Nie, zawarcie aneksu w związku z tzw. ustawą antyspreadową nie ma żadnego znaczenia dla ustalenia, że umowa jest nieważna. Istotny jest moment zawarcia umowy i zapisy umowy w tamtym czasie.

Średni czas trwania postępowania sądowego w sprawie frankowej to 2-4 lat. Oczywiście od powyższej reguły występują wyjątki. Wszystko zależy od Sądu, do którego sprawa trafi oraz Sędziego, który zajmuje się sprawą. Dla potwierdzenia – w jednej mojej sprawie pierwszy termin rozprawy odbył się w ciągu 4 miesięcy od wpływu sprawy do Sądu a w innej pierwszą rozprawę miałam po 18 miesiącach.

W sprawach frankowych bez względu na rodzaj żądania i kwotę, której się domagamy opłata sądowa wynosi 1000 zł. Jeśli w sprawie reprezentuje nas pełnomocnik musimy liczyć się z wynagrodzenie na jego rzecz (wszystko zależy od kwoty określonej jako wartość przedmiotu sporu) oraz 17 zł z tytułu opłaty skarbowej w związku z udzielonym pełnomocnictwem. Do pozwu należy również dołączyć zaświadczenia o wysokości spłaconych rat w ramach kredytu frankowego – w zależności od banku może być to koszt 100-200 zł.

W przypadku dopuszczenia przez Sąd dowodu z opinii biegłego, należy liczyć się z kosztem w przedziale 1000-3000 zł.

Zaznaczyć jednak warto, że w przypadku wygranej sprawy Sąd zobowiązuje bank do zwrotu wszystkich poniesionych kosztów – opłaty sądowej, odpłaty skarbowej od pełnomocnictwa, kosztów zastępstwa adwokackiego, kosztów opinii jeśli była przeprowadzana.